مقایسه اثر پروبیوتیک با پلی اتیلن گلیکول در درمان یبوست عملکردی اطفال

چکیده فارسی عنوان : مقایسه اثر پروبیوتیک با پلی اتیلن گلیکول در درمان یبوست عملکردی اطفال استاد راهنما: دکتر مجتبی هاشمی(فوق تخصص گوارش کودکان، استادیار دانشگاه) استاد مشاور : دکتر جواد جواهری (دکترای تخصصی پزشکی اجتماعی، استادیار دانشگاه) نگارش و پژوهش : دکتر مرجان حبیبی(رزیدنت اطفال) مقدمه : یبوست در دوران کودکی مشکل شایعی است که به دلیل بروز علائمی چون تاخیر در دفع مدفوع، سختی دفع و بی اختیاری مدفوع ناشی از بوجود آمدن و احتباس توده های متراکم مدفوعی در رکتوم سبب آزار کودک و والدین و تحمیل هزینه های درمانی می شود. هدف از این مطالعه مقایسه اثر پلی اتیلن گلیکول و پروبیوتیک در درمان مبتلایان به یبوست عملکردی اطفال مراجعه کننده سرپایی به درمانگاه مرکز آموزشی درمانی امیرکبیر اراک می باشد. روش کار : در این کارآزمایی بالینی دوسو کور 120 کودک 2-16 ساله مبتلا به یبوست مزمن عملکردی مراجعه کننده به درمانگاه آموزشی بیمارستان امیرکبیر شهر اراک در سال 1392 که فاقد هر گونه بیماری همراه دیگری می باشند و از این نظر یکسان هستند, بر اساس معیارهای rome iii و پس از تکمیل فرم رضایت نامه آگاهانه توسط والدین یا خود بیمار وارد مطالعه شده و به مدت 2-3 روز پارافین مایع بصورت انما دریافت کرده تا تجمع مدفوع برطرف شده، سپس بصورت تصادفی به سه گروه پلی اتیلین گلیکول+پلاسبو (40نفر) و پروبیوتیک + پلاسبو (40نفر) و پلی اتیلین گلیکول + پروبیوتیک (40نفر) تقسیم شدند. درمان بیماران به مدت 6 هفته ادامه داشت. تواتر دفعات اجابت مزاج در هفته، قوام مدفوع، تعداد دفعات ابتلا به درد شکمی و دفع دردناک، عوارض جانبی یبوست چون تهوع و استفراغ، سردرد قبل از شروع مطالعه و پس از آن ثبت گردید. این متغیرها و بعلاوه عوارض احتمالی استفاده از داروهای مورد مطالعه و میزان موفقیت درمان بین سه گروه قبل و بعد از مطالعه مقایسه گردید. یافته ها : فراوانی قوام مدفوع بعد از درمان تعداد 79 نفر (66 درصد) دارای مدفوع نرم و تعداد 41 نفر (34 درصد) دارای مدفوع سفت بودند. فراوانی عوارض قبل از درمان تعداد 93 نفر (5/77 درصد) هیچگونه عوارضی نداشتند و تعداد 4 نفر (3/3 درصد) سردرد داشتند و تعداد 16 نفر (13درصد) تهوع و تعداد 7 نفر (8/5 درصد) استفراغ داشتند. بعد از درمان در گروه اول تعداد 8 نفر (5/17 درصد) دارای اجابت مزاج بصورت مدفوع سفت و تعداد 32 نفر (5/82 درصد) اجابت مزاج بصورت نرم داشتند. در گروه دوم تعداد 31 نفر (5/77 درصد) اجابت مزاج بصورت مدفوع سفت و تعداد 9 نفر (5/22 درصد) اجابت مزاج بصورت مدفوع نرم داشتند. در حالی که در گروه سوم تعداد 2 نفر (5 درصد) اجابت مزاج بصورت مدفوع سفت و تعداد 38 نفر (95 درصد) اجابت مزاج بصورت مدفوع نرم داشتند. در مقایسه سه گروه از نظر میانگین و انحراف معیار دفعات دفع در هفته و دفع دردناک در هفته و درد شکم بعد از درمان با استفاده از آزمون کروس کالوالیس نشان داده شد که تفاوت آماری معنی داری بین سه گروه وجود دارد (05/0 p value <). در مقایسه توزیع فراوانی قوام مدفوع و عوارض قبل و بعد از درمان در سه گروه تحت مداخله با استفاده از آزمون مک نمار نشان داده شده که تفاوت آماری معنی داری بین قبل و بعد از درمان در سه گروه وجود دارد(05/0 p value <). بحث و نتیجه گیری : بطور کلی نتایج حاصل از مطالعه ما نشان داد که استفاده از پلی اتیلن گلیکول و پروبیوتیک بطور همزمان در درمان یبوست بسیار موثرتر می باشد. واژگان کلیدی : یبوست، پروبیوتیک، پلی اتیلن گلیکول، کودکان